Entering and Department the Kingdom
Immigration Act B.E.2522 (Section 11-22)
หมวดที่ 2 การเข้าและออกนอกราชอาณาจักร
Section 11: Persons entering into or departing the Kingdom must order and leave by way of immigration check point, designated landing, stations or areas and in accordance to the prescribed time as published in the Government Gazette by the Minister.
มาตรา 11: บุคคลซึ่งเดินทางเข้ามาในหรือออกไปนอกราชอาณาจักรจะต้องเดินทางเข้ามาหรือออกนอกไปตามช่องทาง ด่านตรวจคนเข้าเมือง เขตท่า สถานี หรือท้องที่และตามกำหนดเวลา ทั้งนี้ ตามที่รัฐมนตรีจะได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษา
Section 12: Aliens which fall into any of the following categories are excluded from entering into the Kingdom
มาตรา 12: ห้ามมิให้คนต่างด้าวซึ่งมีลักษณะอย่างใดอย่างหนึ่งดังต่อไปนี้เข้ามาในราชอาณาจักร
(1) Having no genuine valid passport or document used in lieu of a passport; or having a genuine valid passport or document used in lieu of a passport without a valid visa issuance by the Royal Thai Embassies, the Royal Thai Consulates-General or the Ministry of Foreign Affairs, with the exception of those who meet visa exemption requirements. The terms and conditions of visa issuance and visa exemption are prescribed by the Ministerial Regulations.
(1) ไม่มีหนังสือเดินทางหรือเอกสารใช้แทนหนังสือเดินทางอันถูกต้องและยังสมบูรณ์อยู่ หรือมีแต่ไม่ได้รับการตรวจลงตราในหนังสือเดินทางหรือเอกสารใช้แทนหนังสือเดินทางเช่นว่านั้นจากสถานทูตหรือสถานกงสุลไทยในต่างประเทศหรือจากกระทรวงการต่างประเทศ เว้นแต่กรณีที่ไม่ต้องมีการตรวจลงตราสำหรับคนต่างด้าวบางประเภทเป็นกรณีพิเศษ การตรวจลงตราและการยกเว้นการตรวจลงตราให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์วิธีการและเงื่อนไขที่กำหนดในกฎกระทรวง
(2) Having no appropriate means of living following entry into the Kingdom.
(2) ไม่มีปัจจัยในการยังชีพตามควรแก่กรณีที่เข้ามาในราชอาณาจักร
(3) Having entered the Kingdom to work that prohibits aliens according to the management of the Alien Work Permit Law.
(3) เข้ามาเพื่อทำงานที่ห้ามคนต่างด้าวทำตามกฎหมายว่าด้วยการบริหารจัดการการทำงานของคนต่างด้าว
(4) Being mentally unstable or having any of the diseases stated in the Ministerial Regulations.
(4) วิกลจริตหรือมีโรคอย่างใดอย่างหนึ่งตามที่กำหนดในกฎกระทรวง
(5) Having not yet been vaccinated against smallpox, inoculated, or undergone any other medical treatment for protection against disease, and having refused to have such vaccinations administered by the Immigration Doctor.
(5) ยังมิได้ปลูกฝีป้องกันไข้ทรพิษ หรือฉีดวัคซีน หรือปฏิบัติการอย่างอื่นตามวิชาการแพทย์เพื่อป้องกันโรคติดต่อตามที่กฎหมายบัญญัติและไม่ยอมให้แพทย์ตรวจคนเข้าเมืองกระทำการเช่นว่านั้น
(6) Having been imprisoned by judgment of the Thai Court; or by lawful injunction or judgment of the Court of a foreign country, except for when the penalty is for a petty offence, or negligence, or is provided for as an exception by the Ministerial Regulations.
(6) เคยได้รับโทษจำคุกโดยคำพิพากษาของศาลไทยหรือคำสั่งที่ชอบด้วยกฎหมายหรือคำพิพากษาของศาลต่างประเทศ เว้นแต่เป็นโทษสำหรับความผิดลหุโทษหรือความผิดอันได้กระทำโดยประมาท หรือความผิดที่ยกเว้นไว้ในกฎกระทรวง
(7) Having behavior which could cause possible danger to the public; or having the likelihood of being a nuisance or constituting any violence to the peace, safety, and security of the public or to the security of the nation; or being under warrant of arrest by competent officials of a foreign government.
(7) มีพฤติการณ์เป็นที่น่าเชื่อว่าเป็นบุคคลที่เป็นภัยต่อสังคม หรือจะก่อเหตุร้ายให้เกิดอันตรายต่อความสงบสุขหรือความปลอดภัยของประชาชน หรือความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร หรือบุคคลซึ่งเจ้าหน้าที่รัฐบาลต่างประเทศได้ออกหมายจับ
(8) Reason to believe that entry into the Kingdom is for the purpose of being involved in prostitution, the trafficking of women or children, drug smuggling, or other types of smuggling which are against public morality.
(8) มีพฤติการณ์เป็นที่น่าเชื่อว่า เข้ามาเพื่อการค้าประเวณี การค้าหญิงหรือเด็กการค้ายาเสพติดให้โทษ การลักลอบหนีภาษีศุลกากรหรือเพื่อประกอบกิจการอื่นที่ขัดต่อความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชน
(9) Having no money or bond as prescribed by the Minister under Section 14 of the Immigration Act B.E.2522 (1979)
(9) ไม่มีเงินติดตัวหรือไม่มีประกันตามที่รัฐมนตรีประกาศตามมาตรา 14
(10) Being a person prohibited by the Minister under Section 16 of the Immigration Act B.E.2522 (1979)
(10) รัฐมนตรีไม่อนุญาตให้เข้ามาในราชอาณาจักรตามมาตรา 16
(11) Being deported by either the Government of Thailand or that of other foreign countries; or having been revoked the right of stay in the Kingdom or in foreign countries; or having been expelled from the Kingdom by competent officials at the expense of the Government of Thailand unless exemption is provided by the Minister on an individual basis.
The examination and diagnosis of disease of a physical or mental nature, including protective operations as against disease, shall be conducted by the Immigration Doctor.
(11) ถูกรัฐบาลไทยหรือรัฐบาลต่างประเทศเนรเทศ หรือถูกเพิกถอนสิทธิการอยู่อาศัยในราชอาณาจักรหรือในต่างประเทศมาแล้ว หรือถูกพนักงานเจ้าหน้าที่ส่งกลับออกไปนอกราชอาณาจักร โดยรัฐบาลไทยเสียค่าใช้จ่าย ทั้งนี้ เว้นแต่รัฐมนตรีได้พิจารณายกเว้นให้เป็นกรณีพิเศษเฉพาะราย
การตรวจวินิจฉัยโรค ร่างกายหรือจิต ตลอดจนการปฏิบัติการเพื่อป้องกันโรคติดต่อ ให้ใช้แพทย์ตรวจคนเข้าเมือง
Section 13: The listed aliens below shall not be required to have a passport or document in lieu of passport:
- Any person in charge of or the crew of a seagoing or air conveyance making an entry into a port, station or locality in the Kingdom and departing there from. For convenience in controlling these persons, the competent official may issue them a certificate in accordance with the form as prescribed in the Ministerial Regulations.
- A citizen of a country which has its boundaries adjacent to Thailand making at a temporary journey across the border in compliance with the agreement between the Government of Thailand and that country.
- A passenger of an international train holding a through ticket and making a transit journey across Thailand under compliance with the international agreement between the Government of Thailand and of the country concerned, including the conductor and crew of such train.
มาตรา 13: คนต่างด้าวดังต่อไปนี้ให้ได้รับยกเว้นไม่ต้องมีหนังสือเดินทางหรือเอกสารหรือเอกสารใช้แทนหนังสือเดินทาง
- ผู้ควบคุมพาหนะและคนประจำพาหนะทางน้ำหรือทางอากาศซึ่งเพียงแต่แวะเข้ามายังท่า สถานีหรือท้องที่ ในราชอาณาจักรแล้วกลับออกไป
- คนสัญชาติประเทศที่มีอาณาเขตติดต่อกับประเทศไทยเดินทางข้ามพรมแดนไปมาชั่วคราวโดยปฏิบัติตามข้อตกลงระหว่างรัฐบาลไทยกับรัฐบาลแห่งประเทศนั้น
- คนโดยสารรถไฟผ่านแดนซึ่งถือตั๋วโดยสารทอดเดียวตลอดเพียงแต่ผ่านอาณาเขตประเทศไทยไปนอกราชอาณาจักรตามข้อตกลงระหว่างรัฐบาลไทยกับรัฐบาลแห่งประเทศนั้น ๆ และรวมตลอดถึงผู้ควบคุมพาหนะและคนประจำพาหนะแห่งรถไฟเช่นว่านั้นด้วย
Section 14: The Minister shall have the power to issue a public notice in the Government Gazette requiring the alien entering into the Kingdom to have either money or a bond. or shall have the power to order an exemption under any condition. The public notice issued by the Minister
มาตรา 14: รัฐมนตรีมีอำนาจกำหนดให้คนต่างด้าวซึ่งเข้ามาในราชอาณาจักรมีเงินติดตัว หรือมีประกันหรือจะยกเว้นภายใต้เงื่อนไขใด ๆ ก็ได้ ทั้งนี้โดยประกาศในราชกิจจานุเบกษา ประกาศตามวรรคหนึ่งมิให้ใช้บังคับแก่เด็กอายุต่ำกว่าสิบสองปี
Section 15: Aliens entering into the Kingdom under the listed status shall be exempted from complying out the function or the prohibition under Section 11, Section 12(1), (4) and (5) and Section 18 Para 2.
มาตรา 15: คนต่างด้าวซึ่งเข้ามาในราชอาณาจักรตราบเท่าที่อยู่ในฐานะดังต่อไปนี้ให้ได้รับการยกเว้นไม่ต้องปฏิบัติการตามหน้าที่ของคนต่างด้าวตามที่กำหนดไว้ในพระราชบัญญัตินี้ นอกจากการปฏิบัติหรือการต้องห้ามตามมาตรา 11 มาตรา 12 (1)(4)และ (5) และมาตรา 18 วรรคสอง
(1) Persons on Diplomatic Missions sent by a Foreign country’s government to perform duties in the Kingdom; or which are travelling through the Kingdom to perform duties in another country.
(1) บุคคลในคณะผู้แทนทางฑูตซึ่งรัฐบาลต่างประเทศส่งเข้ามาปฏิบัติหน้าที่ในราชอาณาจักรหรือซึ่งเดินทางผ่านราชอาณาจักร เพื่อไปปฏิบัติหน้าที่ในประเทศอื่น
(2) Consular parties and their employees sent by a foreign country’s government to perform duties in the Kingdom to perform duties in another country.
(2) พนักงานฝ่ายกงสุลและลูกจ้างฝ่ายกลสุลซึ่งรัฐบาลต่างประเทศส่งเข้ามาปฏิบัติหน้าที่ในราชอาณาจักร หรือซึ่งเดินทางผ่านราชอาณาจักรเพื่อไปปฏิบัติหน้าที่ในประเทศอื่น
(3) A person which a foreign country’s government has sent to perform duties or missions in the Kingdom with the approval of the Thai Government.
(3) บุคคลซึ่งรัฐบาลต่างประเทศโดยความเห็นชอบของรัฐบาลไทยให้เข้ามาปฏิบัติหน้าที่หรือภารกิจในราชอาณาจักร
(4) A person performing duties or missions in the Kingdom for the government of Thailand in accordance with the agreements of the Government of Thailand and of the foreign country involved.
(4) บุคคลซึ่งปฏิบัติหน้าที่หรือภารกิจในราชอาณาจักร เพื่อรัฐบาลไทยตามความตกลงที่รัฐบาลไทยได้ทำไว้กับรัฐบาลต่างประเทศ
(5) Officer Chief of International Organizations or Department performing duties in Thailand, which are protected by law or which Thai Government has concurred with, including officer, specialists or other persons, who are appointed or responsibilities in the Kingdom for said Organization or Departments or for the Thai Government under an agreement with the Thai Government has made with such International Organizations or Departments.
(5) หัวหน้าสำนักงานขององค์การหรือทบวงการระหว่างประเทศที่มีกฎหมายคุ้มครองการดำเนินงานในประเทศไทย หรือซึ่งรัฐบาลไทยได้ให้ความเห็นชอบด้วยแล้ว และรวมถึงพนักงานหรือผู้เชี่ยวชาญหรือบุคคลอื่นซึ่งองค์การหรือทบวงการเช่นว่านั้นแต่งตั้งหรือมอบหมายให้ปฏิบัติหน้าที่หรือภารกิจในราชอาณาจักร เพื่อองค์การหรือทบวงการดังกล่าว หรือเพื่อรัฐบาลไทยตามความตกลงที่รัฐบาลไทยได้ทำไว้กับองค์การหรือทบวงการระหว่างประเทศนั้น
(6) Spouses or children under patronage or being a part of the allow household of persons under paragraph (1), (2), (3), (4) or (5) Privates servants travelling from foreign countries to work at the residence of the persons under (1) or any person having a document showing status equivalent to that of diplomatic immunity, in accordance with the agreement that the Thai Government has made with Foreign Governments or with International Organizations or Departments.
Case (1), (2), (6), or (7) shall be in compliance with agreements made between concerned countries and with mutual reciprocation.
The competent official shall have power to question or examine evidence for the purpose of ascertaining whether a person entering into the Kingdom is under the exemptions provided for this Section.
(6) คู่สมรส หรือบุตร ซึ่งอยู่ในความอุปการะและเป็นส่วนแห่งครัวเรือนของบุคคลตาม (1), (2), (3), (4), หรือ (5) (7) คนรับใช้ส่วนตัวซึ่งเดินทางจากต่างประเทศเพื่อมาทำงานประจำเป็นปกติ ณ ที่พักอาศัยของบุคคลตาม (1) หรือบุคคลซึ่งได้รับเอกสิทธิเท่าเทียมกันกับบุคคลซึ่งมีตำแหน่งทางทูตตามความตกลงที่รัฐบาลไทยได้ทำไว้กับรัฐบาลต่างประเทศหรือกับองค์การหรือทบวงการระหว่างประเทศ
ในกรณีตาม (1) (2) (6) หรือ (7) ให้เป็นไปตามพันธกรณีระหว่างประเทศและหลักถ้อยทีถ้อยปฏิบัติต่อกัน
ให้พนักงานเจ้าหน้าที่มีอำนาจสอบถามและขอดูหลักฐานเพื่อสอบสวนว่าบุคคลซึ่งเข้ามาในราชอาณาจักรนั้นเป็นผู้ได้รับการยกเว้นตามมาตรานี้
Section 16: In the instance where for reason of national welfare or safeguarding the public peace, culture, morality, or welfare, or when the Minister considers it improper to allow any alien or any group of alien to enter into the Kingdom, the Minister shall have power to exclude said alien or group aliens from entering into the Kingdom.
มาตรา 16: ในกรณีที่มีพฤติการณ์ซึ่งรัฐมนตรีเห็นว่า เพื่อประโยชน์แก่ประเทศหรือเพื่อความสงบเรียบร้อย วัฒนธรรมหรือศีลธรรมอันดี หรือความผาสุกของประชาชน ไม่สมควรอนุญาตให้คนต่างด้าวผู้ใดหรือจำพวกใดเข้ามาในราชอาณาจักร รัฐมนตรีมีอำนาจสั่งไม่อนุญาตให้คนต่างด้าวผู้นั้นหรือจำพวกนั้นเข้ามาในราชอาณาจักรได้
Section 17: In certain special cases, the Minister, by the Cabinet approval, may permit any aliens or any group of aliens to stay in the Kingdom under certain conditions, or many conditions, or may consider exemption from being conformity with this Act.
มาตรา 17: ในกรณีเฉพาะเรื่อง รัฐมนตรีโดยอนุมัติของคณะรัฐมนตรีจะอนุญาตให้คนต่างด้าวผู้ใดหรือจำพวกใดเข้ามาอยู่ในราชอาณาจักรภายใต้เงื่อนไขใด ๆ หรือจะยกเว้นไม่จำต้องปฏิบัติตามพระราชบัญญัตินี้ ในกรณีใด ๆ ก็ได้
Section 18: The competent official shall have power to inspect persons entering into or leaving the Kingdom. In light of this provision, persons entering into or departing from the Kingdom must submit a list of items as prescribed in the Ministerial Regulations, and must be inspected an approval by the competent official assigned to the Immigration check point.
มาตรา 18: พนักงานเจ้าหน้าที่มีอำนาจตรวจบุคคลซึ่งเดินทางเข้ามาในหรือออกไปนอกราชอาณาจักร เพื่อการนี้ บุคคลซึ่งเดินทางเข้ามาในหรือออกไปนอกราชอาณาจักร ต้องยื่นรายการตามแบบที่กำหนดในกฎกระทรวง และผ่านการตรวจอนุญาตของพนักงานเจ้าหน้าที่ของด่านตรวจคนเข้าเมืองประจำเส้นทางนั้น
Section 19: In inspecting and considering whether an alien is forbidden from entering the Kingdom, the competent official shall have authority to allow said alien to stay at an appropriate place after promising that he will present himself to the competent official to received his orders on a specified date, time and place; or if the competent official deems appropriate he may call for a bond or call for both bond and security; or the competent official may detain said aliens at any place for paragraph, the competent official shall have power to call a person, who’s statement the competent official has reason to believe may be useful in case of doubt, to give oath, testimony, or statements to the competent officials.
If there is reason to suspect that any alien has entered into the Kingdom for the purpose of committing acts specified in Section 12(8) or for the purpose taking past therein, or any woman or child enters into the Kingdom for a temporary stay by ordering said person (s) to report in person to him and answer his questions; or the competent official may officials at the Local Police Station where said person(s) will reside, within a period of time prescribed by the competent official which shall not be less than seven days intervals.
มาตรา 19 ในการตรวจและพิจารณาว่าคนต่างด้าวผู้ใดต้องห้ามมิให้เข้ามาในราชอาณาจักรหรือไม่ พนักงานเจ้าหน้าที่มีอำนาจพิจารณาอนุญาตให้คนต่างด้าวผู้นั้น ไปพักอาศัยอยู่ ณ ที่ที่เห็นสมควร โดยให้คำรับรองว่าจะมาพบพนักงานเจ้าหน้าที่เพื่อรับทราบคำสั่งตามวัน เวลา และสถานที่ที่กำหนดก็ได้ หรือถ้าพนักงานเจ้าหน้าที่เห็นสมควรจะเรียกประกันหรือทั้งประกันและหลักประกันก็ได้ หรือพนักงานเจ้าหน้าที่จะกักตัวผู้นั้นไว้ ณ สถานที่ใดตามที่เห็นเหมาะสมเพื่อดำเนินการตามพระราชบัญญัตินี้ก็ได้
เพื่อประโยชน์แห่งบทบัญญัติในวรรคหนึ่ง พนักงาน เจ้าหน้าที่ที่มีอำนาจเรียกบุคคลซึ่งมีเหตุอันควรเชื่อว่า ถ้อยคำของบุคคลนั้นอาจเป็นประโยชน์แก่กรณีที่สงสัยให้มาสาบานหรือปฏิญาณตนและให้ถ้อยคำต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ได้
ถ้ามีเหตุอันควรสงสัยว่าคนต่างด้าวผู้ใดเข้ามาในราชอาณาจักรเพื่อการอันระบุในมาตรา 12 (8) หรือมีส่วนเกี่ยวข้องกับการนั้น หรือหญิงหรือเด็กคนใดเข้ามาเพื่อการเช่นว่านั้น พนักงานเจ้าหน้าที่อาจอนุญาตให้เข้ามาในราชอาณาจักรได้ชั่วคราวโดยสั่งให้บุคคลดังกล่าวมารายงานตน และตอบคำถามของพนักงานเจ้าหน้าที่ หรือจะสั่งให้ไปรายงานตนและตอบคำถามของเจ้าพนักงานตำรวจ ณ สถานีตำรวจท้องที่ที่ผู้นั้นอาศัยอยู่ ตามระยะเวลาที่พนักงานเจ้าหน้าที่กำหนดก็ได้ แต่ระยะเวลาที่กำหนดให้รายงานตนและตอบคำถามต้องห่างกันไม่น้อยกว่าเจ็ดวันต่อครั้ง
Section 20: In the instance where the competent official has detained any alien under the provision of Section 19, the competent official shall have grounds to detain said alien in so far as it is necessary, under the circumstance but not more than forty-eight hours beginning at the time of this (detainee’s) arrival at the office of the competent official. In case of necessity, the period of forty-eight hours may be extended, but not to exceed seven days, and the competent official shall record the reason for such extension.
If it is necessary to detain any alien longer than the period of time provided in the first paragraph, the competent official shall apply to the Court for an order to further detain said alien and Court may order further detention, if found necessary, not exceeding twelve days at each application. However, if the Court deems it appropriate, the Court may order that said alien be temporary.
มาตรา 20: ในการที่พนักงานเจ้าหน้าที่กักตัวคนต่างด้าวผู้ใดไว้ตามมาตรา 19 ให้พนักงานเจ้าหน้าที่มีอำนาจกักตัวคนต่างด้าวผู้นั้นได้เท่าที่จำเป็นตามพฤติการณ์แห่งกรณี แต่ห้ามมิให้กักตัวไว้เกินสี่สิบแปดชั่วโมง นับแต่เวลาที่ผู้ถูกกักตัวมาถึงที่ทำการของพนักงานเจ้าหน้าที่ในกรณีที่มีเหตุจำเป็นจะยืดเวลาเกินสี่สิบแปดชั่วโมงก็ได้ แต่มิให้เกินเจ็ดวันและให้พนักงานเจ้าหน้าที่บันทึกเหตุจำเป็นที่ต้องยืดเวลาไว้ให้ปรากฎด้วย
ในกรณีที่มีเหตุจำเป็นต้องกักตัวคนต่างด้าวผู้ใดไว้เกินกำหนดเวลาตามวรรคหนึ่ง ให้พนักงานเจ้าหน้าที่ยื่นคำร้องต่อศาลขอให้มีอำนาจกักตัวคนต่างด้าวผู้นั้น้ไว้ต่อไปอีกได้ และศาลอาจสั่งให้มีอำนาจกักตัวไว้เท่าที่จำเป็นครั้งละไม่เกินสิบสองวัน แต่ถ้าศาลเห็นสมควรจะสังให้ปล่อยตัวไปชั่วคราวโดยเรียกประกันหรือเรียกทั้งประกันและหลักประกันก็ได้
Section 21: The expense of detaining an alien shall, under Section 19 and 20, be charged to the account of the owner, or person in charge, of the conveyance bringing the alien into the Kingdom. If there appears to be no owner or person in charge of the conveyance, or the alien concerned entered into the Kingdom without coming by way of a conveyance, the expense shall be charged to his (alien’s )account.
มาตรา 21: ค่าใช้จ่ายในการกักตัวคนต่างด้าวตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ให้เจ้าของพาหนะหรือผู้ควบคุมพาหนะที่นำเข้ามาในราชอาณาจักรเป็นผู้เสีย ในกรณีที่ไม่ปรากฎตัวเจ้าของพาหนะหรือผู้ควบคุมพาหนะหรือเข้ามาโดยไม่มีพาหนะ ให้คนต่างด้าวผู้นั้น เป็นผู้เสีย
Section 22: In the instance where the competent official discovers that an alien is forbidden from entering into the Kingdom under the provisions of Section 12, the competent official shall have authority to order said alien by written notification to leave the Kingdom. If said alien is not satisfied with the competent official’s order, he (alien) may appeal to the Minister. The order of the Minister shall be final. Appealing cases are not allowed under Section 12(1) or (10), but if the Minister does not have an order within seven days beginning from the date of submitting the appeal, it is considered that the Minister has ordered that said alien is not forbidden from entering into the Kingdom under Section 12. Appeal must be submitted the competent official within forty-eight hours beginning from the time of received said order from the competent official and must comply with the pattern (and a fee must be paid) provided in the Ministerial Regulations. When an appeal is submitted by the alien concerned, the competent official shall delay deportation of said alien until an order for said case is receive from the Minister. While processing under order of the competent or while waiting for an order from the Minister, as the case may be, the provisions of Section 20 shall not be applied.
มาตรา 22: ในกรณีที่พนักงานเจ้าหน้าที่ตรวจพบว่าคนต่างด้าวซึ่งมีลักษณะต้องห้ามมิให้เข้ามาในราชอาณาจักรตามมาตรา 12 เข้าในราชอาณาจักร ให้พนักงานเจ้าหน้าที่มีอำนาจสั่งให้คนต่างด้าวผู้นั้นกลับออกไปนอกราชอาณาจักรได้ โดยมีคำสั่งเป็นหนังสือ ถ้าคนต่างด้าวผู้นั้นไม่พอใจในคำสั่ง อาจอุธรณ์ต่อรัฐมนตรีได้ เว้นแต่กรณีตามมาตรา 12(1) หรือ (10) ห้ามมิให้อุทธรณ์คำสั่งของรัฐมนตรีให้เป็นที่สุด แต่ถ้ารัฐมนตรีมิได้มีคำสั่งภายในเจ็ดวันนับแต่วันที่ยื่นอุทธรณ์ ให้ถือว่ารัฐมนตรีมีคำสั่งว่าคนต่างด้าวผู้นั้น ไม่เป็นผู้ต้องห้ามมิให้เข้ามาในราชอาณาจักรตามมาตรา 12
การอุทธรณ์ ให้ยื่นต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ภายในสี่สิบแปดชั่วโมงนับแต่เวลาที่ได้รับทราบคำสั่งของพนักงานเจ้าหน้าที่ และให้ทำตามแบบแผนและเสียค่าธรรมเนีนยมตามที่กำหนดในกฎกระทรวง
เมื่อคนต่างด้าวยื่นอุทธรณ์แล้ว ให้พนักงานเจ้าหน้าที่รอการส่งตัวคนต่างด้าวผู้นั้นออกไปนอกราชอาณาจักรไว้จนกว่าจะได้มีคำสั่งของรัฐมนตรีในกรณีนั้น
ในระหว่างรอดำเนินการตามคำสั่งของพนักงานเจ้าหน้าที่ หรือระหว่างรอคำสั่งของรัฐมนตรี แล้วแต่กรณี ให้นำมาตรา 19 วรรคหนึ่งมาใช้บังคับโดยอนุโลม แต่มิให้นำมาตรา 20 มาใช้บังคับด้วย
